Vol 5, No 1, 2006 pp. 35-46
UDC 323.11(497.1)
FROM ETHNIC ISOLATIONISM TO OPENNESS:
THE PREVAILING MODEL OF DEVELOPMENT
Dragana Stjepanović-Zaharijevski
Faculty of Philosophy, Niš
bosna.z@sezampro.yu
The author uses three research relations to test what citizens of
Serbia think about their own security in the international environment;
about their own cultural tradition as opposed to the cultural tradition
of other nations; about the disruption of national identity under the
influence of ideas (behaviours) from the outside, and about dangers
lying behind the integration process – with the goal to determine
whether the current isolationism is an insurmountable obstacle. The
first research relation identifies indicators of national/ethnic
enclosure and defines the dominant type of isolationism; the second one
points to factors hindering the ethnic/national identity and stresses
the dominant type of xenophobia; the third relation embodies dominant
thinking patterns and a conception of a model of development between
the cultural-ethnic principle of a closed state and the new civic
concept. Our results show that current isolationism and xenophobia are
gradually lessening in intensity and becoming more moderate.
Key words: Serbia, Europe,
national/ethnic isolationism, national/ethnic xenophobia, model of
development, contemporary integration process.
OD ETNIČKOG IZOLACIONIZMA KA
OTVORENOSTI: PREOVLAĐUJUĆI MODEL RAZVOJA
Autorka kroz tri istraživačke relacije ispituje na koji način građani
Srbije razmišljaju o sopstvenoj sigurnosti u nacionalnom
okruženju; o vlastitoj kulturnoj tradiciji u odnosu na tradiciju drugih
naroda; o narušavanju nacinalnog/etničkog identiteta pod uticajem
stranih ideja (ponašanja), kao i o opasnostima koje vrebaju u
savremenim integracionim procesima - sa ciljem da utvrdi da
li je postojeći izolacionizam njihova (ne) premostiva barijera. Prva
istraživačka relacija identifikuje indikatore nacionalne/etničke
zatvorenosti i utvrđuje dominantni tip izolacionizma; druga, ukazuje na
faktore koji ugrožavaju etnički/nacionalni identitet i ističe
dominantni tip ksenofobije; a treća relacija ustanovljava preovlađujuća
razmišljanja i koncepciju modela razvoja između kulturno-etničkog
principa zatvorene državne konstrukcije i novog građanskog koncepta.
Dobijeni rezultati su pokazali da postojeći izolacionizam i
ksenofobičnost postepeno gube isključivost i postaju umereniji.
Ključne reči: Srbija, Evropa,
nacionalni/etnički izolacionizam, nacionalna/etnička ksenofobičnost,
model razvoja, savremeni
integracioni procesi
