Vol. 7, No 1, 2009 pp.45 - 53
UDC 591.185.1
Original empirical article
THE REPRODUCIBILITY OF THE VENTILATORY ANAEROBIC THRESHOLD DETERMINATION METHODS
AMONG TWO MAXIMAL TREADMILL EXERCISE PROTOCOLS IN ELITE ORIENTEERS
Stanislav Tzvetkov
National Sports Academy, Sofia, Bulgaria
E-mail: st.tzvetkov@gmail.com
Abstract. The characteristics of the workload in orienteering presumes a specific dynamic of the functional parameters when applying testing protocols with increase of speed and gradient of the treadmill, compared to the sole increase of the running speed. There is a limited number of publications analyzing the influence of the modifications in the speed and gradient (without changes in the stage length) on the ventilatory threshold (VT) in orienteers. We compared the reproducibility of the most widely used methods for VT determination using protocols with increase of the running speed alone and with modifications of the speed and the gradient. The results demonstrated that the VTEqO2 and VTV-slope – methods were more reproducible for the determination of VT than the VTRER=1.0. Probably, the differing characteristics of the motor activity and direct dependence of the determined VTRER=1.0 on RER = 1.0 – values have an impact on the lower reproducibility of the VTRER=1.0 – method.
Key words:  exercise testing protocol, orienteering, ventilatory threshold
MOĆ REPRODUKCIJE ANAEROBIČNOG PRAGA DISANJA METODA DETERMINACIJE IZMEĐU
DVA MAKSIMALNA PROTOKOLA TREDMIL VEŽBANJA KOD ELITNIH UČESNIKA U ORIJENTIRINGU
Karakteristike opterećenja u orijentiringu predviđaju specifičnu dinamiku funkcionalnih parametara kada se primenjuju protokoli testiranja sa povećanjem brzine i uspona na tredmilu u poređenju sa povećanjem samo brzine trčanja. Postoji ograničavajući broj publikacija koja analiziraju uticaj modifikacija u brzini i usponu, (bez promena u  dužini etape) na prag disanja (VT) u orijentiringu. Mi smo upoređivali ponavljanje najčešće koričćenih metoda za određivanje praga disanja korišćenjem protokola sa povećanjem samo brzine trčanja i sa modifikacijom brzine i uspona. Rezultati su pokazali da su VTEqO2 i VTV-Slope - metodi bili više reproduktivni za određivanje praga disanja nego za VTRER=1.0. Verovatno, različite karakteristike motorne aktivnosti i direktne zavisnosti određenih VTRER=1.0 na RER =1.0- vrednosti imaju uticaj na manje ponavljanje VTRER=1.0- metoda.
Ključne reči: protokoli tredmil vežbanja, orijentiring, prag disanja