Vol.1, No 7, 2000 pp. 23 - 29
UDC 796.332:159.9(497.11)
Scientific Paper

PHYSICAL AND PHYSIOLOGICAL CHARACTERISTICS
OF ELITE SERBIAN SOCCER PLAYERS
Sergej M. Ostojić
Institute of Sports Medicine, Sports Academy, Serbia and Montenegro
E-mail: sergej@panet.co.yu

Abstract. The purpose of this study was to describe structural and functional characteristics of elite Serbian soccer players and to make comparisons with non-elite counterparts. One of the teams in the study (Squad A; nA = 16) competed in the professional First National League while the other team (Squad B; nB = 16) played in the amateur Third Division. Physiological measurements were made in 32 players, during the final week of the  preparatory training period. Subjects from Squad A were older (23.8 +/- 3.4 vs. 21.5 +/- 3.2 years, P < 0.05) and more experienced (7.5 +/- 3.1 vs. 4.8 +/-2.8 years, P < 0.05) as compared to players in Squad B. Players from Squad B had significantly lower estimated VO2 max values compared with elite subjects in Squad A (42.9 +/- 6.6 vs. 53.5 +/- 8.6 mlˇkg-1ˇmin-1, P < 0.05). In addition, the highest heart rate frequencies during the last minute of the 20-m shuttle run test were lower in elite players (183.1 +/- 6.1 vs. 189.9 +/- 8.1 beatsˇmin-1, P < 0.05). Vertical jump height was significantly higher in Squad A (47.6 +/- 5.7 vs. 46.2 +/- 5.5 cm, P < 0.05) and estimated percentage of fast muscle fibers (fast twitches) were higher in Squad A as compared to Squad B (62.8 +/- 7.7 vs. 57.4 +/- 8.1%, P < 0.05). The results of the present study support previous investigations indicating a strong relationship between aerobic fitness, anaerobic power and performance results in elite soccer.
Key words: soccer, body composition, VO2 max, muscle fibre types

FIZIČKE I FIZIOLOŠKE KARAKTERISTIKE
VRHUNSKIH SRPSKIH FUDBALSKIH SPORTISTA
Osnovni cilj studije obuhvatio je opisivanje strukturalnih i funkcionalnih karakteristika vrhunskih srpskih fudbalskih sportista i poređenje ovih vrednosti sa vrednostima ne-vrhunskih fudbalera. Jedna od ekipa koja je učestvovala u studiji (Ekipa A; nA = 16) takmičila se u profesionalnoj Prvoj Saveznoj ligi a druga (Ekipa B; nB = 16) u trećoj amaterskoj ligi. Fiziološka merenja su izvedena na 32 ispitanika tokom poslednje nedelje pripremnog perioda. Ispitanici iz ekipe A bili su stariji (23,8 +/- 3,4 vs. 21,5 +/- 3,2 godina, P < 0.05) i većeg profesionalnog iskustva (7,5 +/- 3,1 vs. 4,8 +/- 2,8 godina, P < 0,05) u poređenju sa ispitanicima iz ekipe B. Ispitanici iz ekipe B imali su značajno niže procenjene vrednosti VO2 max u odnosu na vrhunske fudbalere iz ekipe A (42,9 +/- 6,6 vs. 53,5 +/- 8,6 mlˇkg-1ˇmin-1, P < 0,05). Dalje, najveća vrednost srčane frekvence izmerene tokom poslednjeg minuta 20-m shuttle testa bila je niža kod vrhunskih fudbalera (183,1 +/- 6,1 vs. 189,9 +/- 8,1 udaraˇmin-1, P < 0,05). Visina vertikalnog skoka je bila značajno veća u ekipi A (47,6 +/- 5,7 vs. 46,2 +/- 5,5 cm, P < 0,05) kao i procenjeni sadržaj brzih mišićnih vlakana u ekipi A, u poređenju sa ispitanicima iz ekipe B (62,8 +/- 7,7 vs. 57,4 +/- 8,1%, P < 0,05). Rezultati studije su u skladu sa ranijim istraživanjima koja su pokazala snažnu vezu između aerobne sposobnosti, anaerobne moći i rezultata u vrhunskom fudbalskom sportu.
Ključne reči: fudbal, telesna kompozicija, VO2 max, tipovi mišićnih vlakana