Vol.14, No 3, 2007 pp. 107 - 111
UC 616.12-073.97
NEARLY TWO DECADES OF QTC DISPERSION IN
CARDIOLOGY
Dragan Djordjevic, Marina Deljanin Ilic, Ivan Tasic
The Institute for Treatment and Rehabilitation "Niska Banja", Niska
Banja
E-mail: nikaca@sbb.co.yu
Summary. Heterogeneous ventricular repolarization was recognized
from standard ECG as early as 1934. QT interval dispersion was recognized
as a marker of arrhythmia risk in the 1990, and the first prognostic significance
of QT interval dispersion was shown in the 1994. The QT interval dispersion
is the range of QT interval duration in all measurable ECG leads. It represents
the difference between the longest and the shortest QT interval. There
is a methodological problem associated with QT dispersion measurements,
because normal values for QT dispersion have not been well defined. Values
between 30ms and 60ms are considered normal. Increased QTc interval dispersion
can be seen in patients with various cardiac diseases: myocardial infarction,
left ventricular hypertrophy, long QT syndrome, heart failure, and aortic
stenosis. The QTc interval dispersion has obvious predictive value, but
inter- and intraobserver varialbility limits its larger clinical use. In
perspective, it is important to decrease measurment error by improving
measurment technique, more precisely define normal values and prove
predictive value in differenet diseases and drug use in studies with great
number of patients.
Key words: Electrocardiogram,
QTc interval dispersion, measurement, prognostic value
BLIZU DVE DECENIJE DISPERZIJE QTC INTERVALA
U KARDIOLOGIJI
Kratak sadržaj: Heterogena ventrikularna repolarizacija zapažena
je na standrardnom elektrokardiogramu još pre 1934. godine, kao marker
za ventrikularne aritmije QT diperzija je otkrivena 1990. godina, a prvi
prognostički značaj QT diperzije dokazan je 1994. godine. Disperzija
QT intervala je raspon trajanja QT intervala u svim odvodima u kojima se
može izmeriti. To znači razlika između najdužeg i najkraćeg QT intervala.
Normalne vrednosti QT disperzije još uvek nisu definisane zbog metodoloških
problema vezanih za merenje QT intervala. Normalnim vrednostima smatraju
se vrednosti između 30 i 60 ms. Povećana disperzija QT intervala može
se videti kod bolesnika sa različitim srčanim oboljenjima kao što su
infarkt miokarda, hipertrofija leve komore, sindrom dugog QT intervala,
srčana insuficijencija i aortna stenoza. Disperzija QTc intervala ima
očiglednu prognostičku vrednost, ali varijabilnost rezultata merenja
kod jednog istog ili različitih ispitivača ograničava njenu širu kliničku
upotrebu. U budućnosti, važno je da se smanji greška merenja razvojem
tehnike merenja, preciznije definisanje normalnih vrednosti i treba potvrditi
prognostički značaj kod različitih bolesti i upotrebe lekova u studijama
sa velikim brojem bolesnika.
Ključne reči: elektrokardiogram,
disperzija QTc intervala, merenje, prognostička vrednost
