Vol.8, No 2, 2010 pp. 115 - 128
UDC 821.581(595).09-32
CHINA AND THE OVERSEAS CHINESE QUEST FOR IDENTITY IN HUN DE ZHUISU, A SINOPHONE MALAYSIAN SHORT STORY
Antonio Paoliello
Department of Translation and Interpreting, Universitat Autònoma de Barcelona 08093 Bellaterra, Spain
E-mail: antonio.paoliello@gmail.com
Sinophone Malaysian literature is an important branch of the global Sinophone literary system. Central to the production of many Sinophone Malaysian authors are two interconnected issues: language and identity. To them, language is not simply a natural means of interpersonal communication; it is often imbued with strong connotations linked to the identity of the speaker (which is, in most cases, multiple). Therefore, when specifically dealing with language, Sinophone Malaysian authors are actually also investigating their own identity. Connected to their identity quest is also the image they have of China, which can be a cultural reference, an imagined/dreamt geo-cultural entity or the homeland. In this paper, I analyze Hun de zhuisu, by Malaysian Sinophone author Chen Zhengxin, a short story in which such themes are pivotal issues. I attempt at showing how people can deal with identity in different ways and from different angles, and I also aim at deciphering to what extent the linguistic choices of the main characters shape their vision of who they are. Moreover, I try to demonstrate that the perception the overseas Chinese have of China can be multifaceted, when not directly contradictory. Through the textual analysis, I show how there is more to Chinese identity than the somewhat general idea of Chineseness, just in the same way as there is more to the so-called "Chinese" language than just the standard variety.
Key words: Sinophone Malaysian fiction, Language & identity, Overseas Chinese, Images of China
KINA I PREKOMORSKO TRAGANJE ZA IDENTITETOM U HUN DE ZHUISU, JEDNA SINOFONA MALAJSKA PRIČA
Sinofona malajska literatura važan je deo globalnog sinofonog književnog sistema. Kod malajskih autora važna su dva međusobno povezana problema: jezik i identitet. U odnosu na ova pitanja, jezik ne predstavlja samo prirodno sredstvo interpresonalne komunikacije već je često prepun jakih konotacija u vezi sa identitetom govornika (što, u mnogim slučajevima, znači višestrukost istog). Stoga, kada se radi baš o jeziku, sinofoni malajski autori između ostalog istražuju svoj sopstveni identitet. Slika koju oni poseduju o Kini vezana je za traganje za identitetom a to može biti kulturološka referenca, zamišljeni ili odsanjani san o geo-kuluturnom identitetu ili zavičaju. U ovom radu pokušao sam da analiziram Hun de zhuisu koji je napisao malajski sinofoni autor Chen Zhengxin, jednu kratku priču u kojoj se obrađuju suštinska pitanja. U radu pokazujem kako se ljudi bave identitetom na različite načine i iz različitih uglova, i pokušavam da dešifrujem u kojoj meri jezički izbor glavnih likova određuje njihove poglede i to ko su oni zapravo. Štaviše, pokušavam da pokažem da viđenje Kine od strane udaljenih sinofonih predstavnika može biti višestruko, pa čak i vrlo kontradiktorno. Preko analize teksta pokazujem da je kineski identitet mnogo više od samog pripadništva kineskoj kulturu, baš kao što je kineski jezik mnogo širi pojam od standardnog kineskog jezika.
Ključne reči: sinofona malajska književnost, jezik i identitet, geografski udaljeni Kinezi, predstave o Kini