Vol.2, No 9, 2002 pp. 303 - 312
UDC 802-562;808.61-562
ON FUNCTION OF WORD ORDER IN ENGLISH AND SERBIAN
Slobodanka Kitić
University of Niš, Faculty of Philosophy, English Department
In this article the author investigates the phenomenon of word order in English and Serbian. Though most of the grammarians would say that Serbian word order is free, while the English one is fixed, word order in English and Serbian still share some properties. Hovewer, due to their different nature, Serbian being a synthetic language vs. English as an analytic one, word order seems to have dissimilar functional values in the two languages. In English it is the main syntactic means, while in Serbian it is mainly a pragmatic, textual and stylistic means. So, in the grammaring-triangle, from meaning and use (or function), it is only that the form is the same - their meaning and use are different in the two languages, making them more a homonymic language phenomenon than anything else.
O FUNKCIJI REDA REČI U ENGLESKOM I SRPSKOM
Obavljeno istraživanje fenomena reda reči u engleskom i srpskom jeziku nedvosmisleno upućuje na sledeće zaključke:
a) Gramatički red reči je gotovo identičan u dvama jezicima, dok se kontekstualni ili pragmatički red reči značajno razlikuje.
b) Kontekstualni red reči u engleskom jeziku gotovo i da nije odredjen informativnom strukturom rečenice ili ličnim stilom onog ko govori ili piše. U srpskom jeziku je, međutim, kontekstualni red reči uglavnom podređen kako informativnoj strukturi iskaza, tako i stilističkoj preferenciji adresanta.
c) Sintetička, inflektivna priroda srpskog jezika odredila je red reči relevantnim pragmatičkim i stilističkim sredstvom, za razliku od reda reči u engleskom jeziku čija je analitička i neflektivna priroda definisala red reči najznačajnijim sintaksičkim sredstvom.
d) Otuda je razlika između reda reči u engleskom i srskom jeziku samo delimično pitanje sintaksičke prirode. Naime, specifična i drugačija struktura dva jezika u celini nametnula je red reči, kao svom segmentu, različite, gotovo oprečne funkcije u dvama jezicima, te je kontrastivna ili komparativna analiza fenomena reda reči zapravo ništa drugo do analiza jednog homonimnog lingvističkog fenomena.