Vol.2, No 8, 2001 pp. 211 - 220
UDC 820(73).09-2
THE VOICE INSIDE
Tanja Cvetković
Faculty of Philosophy, Niš, Yugoslavia
This paper deals with man's necessity to face truth and to remain faithful
to his own authentic self, or, in D. H. Lawrence's words, to the deepest
self. One way to convey metaphysical truth and the essence of things, hidden
beyond the world of appearance, is music. The problem of music and its
relation to man's authentic self is briefly related to Jane Campion's film
The Piano, August Wilson's play Ma Rainey's Black Bottom, Ntozake Shange's
play for colored girls who have considered suicide/ when the rainbow is
enuf, Sam Shepard's play The Tooth of Crime, as well as to Nietzsche's
work The Birth of Tragedy.
GLAS IZNUTRA
Predmet proučavanja ovog rada je čovekova večita potreba da se suoči sa
istinom i da ostane veran svom autentičnom biću ili svom najdubljem ja
kako kaže D. H. Lorens. Do osnovne ideje ovog rada dolazi se analizom drama
savremenih američkih dramskih pisaca Augusta Vilsona (Ma Rainey's Black
Bottom), Nzake Šange (for colored girls ...) i Sema Šeparda (The Tooth
of Crime), koja pokazuje da su istina i suština stvari sakrivene duboko
ispod sveta privida. Analizom pomenutih drama dolazi se do zaključka da
se jaz izmedju sveta privida i sveta autentičnosti može premostiti muzikom
kao načinom izražavanja metafizičke istine. S tim u vezi, autor se kratko
osvrće na film Džejn Kempion Klavir, a svoj zaključak potkrepljuje Ničeovim
idejama iz dela Rodjenje tragedije. Suprotstavljeni princip Logosa i pirncip
muzike u radu se obrazlaže psihoanalitičkom teorijom Žaka Lakana, odnosno
semiotičkom teorijom Julije Kristeve.
