Vol.7, No 3, 2010 pp. 335 - 348
UDC 657.375
FINANCIAL REPORTING ON INTANGIBLE ASSETS –
SCOPE AND LIMITATIONS
Jovan Krstić, Milica Đorđević
Faculty of Economics, University of Niš, Serbia
jovan.krstic@eknfak.ni.ac.rs, milica.djordjevic@eknfak.ni.ac.rs
Contemporary business conditions are characterized by existence of the need for fulfilling various information demands of broad interest group. In that manner, financial statements provide primarily information about the company itself - its ability to create profit, cash flows and changes on capital, as well as its tangible and financial assets and liabilities. Lack of relevant information on intangible assets (intellectual capital and the like) in the financial statements disables the possibility for external users to perceive real value of the company and adequate decision making. Too rigid criteria for recognition and measurement intangible assets, cause the book value of many knowledge and technology-intensive companies to be few times lower than its market value. In this paper, authors analyze the scope of the existing model of financial reporting in providing relevant information on intangible assets of a company, but they also analyze the limitations that this model faces. In the paper possible directions for overcoming existing limitations are also pointed out, in order to provide relevant information about intangible assets of a company.
Key Words: intangible assets, financial reporting, relevant information, international accounting standards
FINANSIJSKO IZVEŠTAVANJE O NEMATERIJALNOJ IMOVINI – DOMETI I OGRANIČENJA
U savremenim uslovima poslovanja preduzeća postoji potreba za zadovoljenje različitih informacionih zahteva široke grupe korisnika. Finansijski izveštaji pružaju primarno informacije o samom preduzeću – njegovoj sposobnosti da stvara dobitak, mogućnostima kreiranja novčanih tokova i promena na kapitalu i informacije o materijalnoj i finansijskoj imovini i obavezama. Nedostatak relevantnih informacija o nematerijalnoj imovini (intelektualnom kapitalu i sl.) u finansijskim izveštajima preduzeća uskraćuje mogućnost eksternim korisnicima sagledavanje realne vrednosti preduzeća kao i donošenje adekvatnih poslovnih odluka. Suviše rigorozni kriterijumi priznavanja i vrednovanja nematerijalne imovine uslovljavaju da je knjigovodstvena vrednosti mnogih, znanjem i tehnologijom intenzivnim preduzeća višestruko manja od njihove tržišne vrednosti. U radu, autori razmatraju domete postojećeg modela finanasijskog izveštavanja u obezbeđivanju relevantnih informacija o nematerijalnoj imovini preduzeća, ali i ograničenja sa kojima je on suočen. Takođe, ukazuje se na moguće pravce prevazilaženja postojećih ograničenja a sve u cilju obezbeđivanja relevantnih informacija o nematerijalnoj imovini preduzeća.
Ključne reči: nematerijalna imovina, finansijsko izveštavanje, relevantne informacije, Međunarodni računovodstveni standardi
